RPG

-Dziękuje. - uśmiechnęła się i odeszła do klienta.
Siedzącego w kącie i pijącego wino w kryształowym kielichu. Popatrzyłaś w tamtym kierunku odruchowo i widzisz Fae męskiego w szatach z czarnego jedwabiu. Ponad to mężczyzna skinął ci i zrobił łyk.
Karczma ma dwa piętra surowe kamienne schody prowadzą na piętro gdzie znajdują się pokoje lub inne rzeczy. Pomieszczenie pozbawione jest nie potrzebnych ozdób ale wykonane schludnie i elegancko jak na meble do użytku masowego.
-Zmiana zawsze się przyda jakieś zdobienia na ściany by się przydały. - westchnął.

-Masz racje Nef. Zmiany są ważne. A co do śpiewu to po zapaleniu latarni na ulicy schodzi się więcej gości. Więc wtedy bądź koło Mata. Mam pokoje dla służby nie są zadbane tak jak te na górze ale na pewno lepsze od stogu siana w stajniach. Mali was zaprowadzi i będzie z wami spała. - zlustrował salę i wszedł na zaplecze.
Po chwili wyszedł z zawiniątkiem w dłoniach. Paczuszka jest płaska i nie dużych rozmiarów. Krig uśmiechnął się i położył to przed tobą.
-Należało do dawnej śpiewaczki ale wyszła za klienta i odeszła z pracy. Mam nadzieję, że będzie pasować. - znowu zlustrował salę.
Ludzie zaczęli się zbierać do wyjścia więc skinął ci głową i przyjął zamówienie od rosłego murzyna, który nie dawno wszedł.
-Poproszę pokój dla dwojga na dziesięć nocy z góry. - położył sakiewkę na ladzie.
-20 złotych monet. - Krig zatarł ręce z zadowolenia.
Brayan odprowadzał cię do stolika wzrokiem po czym usiadł prosto. Wziął piwo i pociągnął dużego łyka. Popatrzył na ciebie pytająco po czym wstał nic nie mówiąc i udał się do lady. Dosiadł się do osoby w kącie. Trochę trwało ich milczenie po czym zagadnął:
-Brayan jestem. - wyciągnął do tamtej osoby dłoń.
Skierowałaś się do fae i zauważyłaś, że on nie wzruszenie odłożył kielich i pochylił się do przodu.
-Nie do końca jesteśmy tej samej rasy. - pstryknął palcami i zamienił się w zwykłego elfa o białych włosach i zielonych oczach. Odziany był w zielony napierśnik na plecach widać długi łuk a przy pasie dwie szable dość krótki. Wisiorek w kształcie łzy na szyi skruszył się i rozpadł na twoich oczach.
-Dawno nie widziałem fae. To zaiste dobra zwierzyna na polowanie. - wyszczerzył zęby.
Mężczyzna w kącie zdzielił Brayana z łokcia i powalił na ziemię po czym przystawił mu do gardła sztylet.
-Jak widzisz dałaś się złapać w pułapkę Nef. - z górnego piętra dało się słychać kroki a na schodach pojawiło sie dwoje elfickich łuczników z napiętymi łukami.

-Nie na ciebie a na każdego kogo by to zaciekawił. - wstał i machnął ręką aby elfy odłożyły łuki.
Podszedł do ciebie i ujął twoją twarz w dłoń. Bacznie jej się przyglądał przez chwilę po czym odszedł i stanął za tobą.
-Elat Mari Ondrus Sartion Haltman. - słowa w nieznanym języku nic ci nie mówiły.
Elfy odeszły i usiadły a czarnoskóry mężczyzna uśmiechnął się.
-Też mi się wydaje, że miło cię widzieć ponownie. Jednak mamy problem mały... rzucił mu jakiś świstek papieru.
Krig stanął jak wryty a Mat schował się pod fortepian. Mali podeszła do do mężczyzny i podała mu piwo. Tak jak by nic się nie stało.
reszta ludzi zachowywało się w miarę normalnie i pilnowali swojego nosa tak jak by ich tam nie było. Znieczulica na krzywdę innych uderza cię boleśnie.
-Panowie to nie RedDeath zbieramy się. - podszedł do ciebie od tyłu i wyciągnął za pasa sakiewkę. -Tu jest 100 magicznych monet. - zabrzęczał sakiewką. -Uważam, że to wystarczające zadość uczynienie za wasze niedogodności?
-Szefie na pewno? - elf trzymający Brayana wstał zabierając sztylet z gardła harpunnika.
-Napewno przygotuj wszystko do wymarszu.

Sakiewka jest pełna miłych w dotyku monet. Zimnych i zarazem w jakimś sensie magicznych.
Uśmiechnął się i odszedł bez słowa jak cień zostawiając drugą taką na ladzie.
Czarno skóry mężczyzna też zostawił sakiewkę i odszedł bez słowa. lekko uśmiechając się do Kriga.
-Coś mi się wydaje, że zostałaś olana, że tak powiem. - Brayan wstał z ziemi i otrzepał się.
Po chwili Krig doszedł do siebie i zwinął sakiewki pod ladę.
-Kolejka na koszt firmy!!! - krzyknął i zaczął rozlewać piwo do kufli.

-Myślę, że to łowcy głów inaczej mówiąc łowcy nagród. - usiadł i dokończył wcześniejsze piwo. -Według mnie to sprawa polityczna lub na wysokim szczeblu.
Klienci podnieśli toast na cześć karczmarza i przechylili swoje kufle do dna. Kontem oka zauważyłaś, że wasz wcześniejszy znajomy krasnolud wszedł do środka z jakąś czerwono okom kobitą. Oboje rozglądają się za kimś i widzisz, że w końcu ich wzrok padł na was. Zamienili ze sobą kilka zdań i zaczęli iść w waszą stroną.
-O ho... - złapał kolejny kufel i opróżnił go na jeden łyk. -Będzie się działo. - pod stołem mocniej ujął harpun.

-Neferia Cavros??? - kobieta patrzy ci w oczy lodowym wzrokiem.
Złapała krasnoluda za ramię i boleśnie go ściskała aż nie zaczął syczeć z bólu.Oboje wydają się być podnieceni twoją osobą albo bliskością twojej osoby.
Brayan pociągnął piwko i jak by od niechcenia przesunął się w twoją stronę aby móc zaatakować znienacka. Poza tym krasnolud wlepia z uporem wzrok w każdy zakamarek twojego ciała.
-Powtórzę jeszcze raz Neferia Cavros??? - kobieta podniosła nieco głos a krasnolud zapiszczał cicho.

-Jednak żyjesz... - odetchnęła z ulgą i usiadła na przeciw ciebie. -Znikłaś na całą dekadę. Myśleliśmy, że już po tobie więc cie pochowaliśmy u wujka na cmentarzu. jednak po trzech dniach ktoś rozkopał twój grób i wykradł ciało. Już myśleliśmy, że jakiś pieprzony nekrofil lub nekromanta a tym czasem chodzisz sobie po mieście jak nigdy nic. - krasnolud nerwowo przytakuje kiwając głową.
Przygladała ci się znowu w milczeniu troszkę po czym dodała. Jak wiesz tamci dwaj walczą na arenie po tym jak ich złapali Gilgamesch oraz ten drugi Lin... Lion. czy jakoś tak... - krasnolud nadal przytakuje.
-Ten oto facet to Kamień. Los mu nie sprzyjał. Trafił źle i jego nowi właściciele założyli mu tą maskę obdarzoną klątwom wiecznego noszenia.

-Nie potrzebne ci moje imię na tym etapie. - pokazała na krasnluda. -Poznasz je jak zdejmiesz mu to oraz uwolnisz tych dwoje z więzienia. To moja cena. - uderzyła w stół i wstała gwałtownie.
Brayan pomachał jej na pożegnanie. Po czym się uśmiechnął i spojrzał na ciebie.
-Wiesz co mała, oni czekali. Teraz sprawdza cię czy byłaś warta ich czasu.
-Dokładnie numerze 32. - kot stanął na stole i pomachał ogonem. -Ciekawe czy taka panna jak ty da sobie rade? - usiadł i polizał się pod ogonem.
-Ten kot jest genialny. - Brayan pogłaskał go.
Całe szczęście nie słyszy tego co mówi poniewarz rozmawia teraz z tobą telepatycznie.